TANRI MERHAMET İSTER (2)
MERHAMETE İHTİYACIM VAR!
ÇARESİZ İNSAN NE YAPSIN?
Selim Bey sorumsuz yatırımlarından ötürü yakın zamanda iflas etmişti. Karısı çocukları alıp başka bir şehre taşınmıştı. Selim Bey tam anlamıyla dibe vurmuştu. Bu çaresiz durumdan nasıl çıkacağını bilmiyordu.
Selim Bey’e karşı hissettiğiniz ilk duygu nedir? Neden böyle hissettiniz sizce?
Peki, kendimizi onun yerine koyarsak, içinde bulunduğu hisleri nasıl tanımlayabiliriz?
Grubumuzda paylaşalım.
Kutsal Kitap şöyle diyor: “Sizler bir zamanlar içinde yaşadığınız suçlardan ve günahlardan ötürü ölüydünüz… Doğal olarak ötekiler gibi biz de gazap çocuklarıydık.” (Efesliler 2:1,3)
Mesih’teki kurtuluşa sahip olmadan önce nasıl bir durumdaydık? Kutsal Kitap çaresizliğimiz konusunda neler söylüyor?
Aramızda konuşalım…
KURTULDUM AMA NE PAHASINA...
Aşağıdaki öyküyü grubumuzda yüksek sesle okuyalım ve öykünün ardından verilen soruları grubumuzda cevaplayalım.
Sıcak bir Temmuz günüydü. Arkadaşlarımla birlikte çantamızı toparlayıp aramızdan birinin ailesine ait olan Ayvalık’taki yazlığa gittik.
Hava o kadar sıcaktı ki çantalarımızı eve atar atmaz hemen mayolarımızı giyip havlularımızı kaptığımız gibi denize koştuk. Terliklerimizi kumsalda havlularımızın yanında bıraktık ve sıcak kumlarda saka kuşu gibi sekerek en yakın yoldan kendimizi Ege’nin serin sularına bıraktık.
Nihayet denize atladığımda sıcağın bana yaşatmış olduğu tüm eziyetleri unutmuştum. Arkadaşlarımdan biraz uzaklaşıp açıklara doğru yüzüyordum.
Birden fark ettim ki kıyıdan çok uzaklaşmışım. O zaman anladım ki akıntıya kapılmışım.
Geriye doğru hızlı kulaçlarla yüzmeye çalışırken sağ bacağımda ilk önce bir karıncalanma ardından da keskin bir sancı hissettim. Bacağıma kramp girmişti ve artık yüzemiyordum.
Denizin dibine doğru giderken az önce tadını çıkardığım tuzlu su ciğerlerime dolmaya başlıyordu. Çaresizce kafamı suyun üzerinde tutmaya çalışırken her yer kararmaya başlamıştı.
Tam her şey bitti derken bir elin beni kolumdan kavradığını hissettim. Kendime geldiğimde sahilde yatıyordum ve çevremde arkadaşlarım vardı. Beni kimin kurtardığını çok merak ediyordum. Tek yapmak istediğim, son kalan gücümle bu kahramanın boynuna sarılıp ona hayatımı kurtardığı için teşekkür etmekti.
Az sonra bir kenarda yaşlı bir adamın kumları yumruklayarak ağladığını gördüm. Arkadaşlarım o adamın beni kurtaran gencin babası olduğunu ve gencin beni kurtarırken öldüğünü gözlerime bakmakta zorlanarak söyleyebildiler.
Şok üstüne şok yaşamaktaydım, fakat bu kahramanın babasıyla konuşmak zorundaydım. Gücümü toparladım ve arkadaşlarımın da yardımıyla ayağa kalktım, yaşlı amcanın yanına gittim. Azarlanmaya ve hatta temiz bir dayağa bile razıydım! Bana kızacağını düşünürken, amca yaşlı gözlerle bana baktı ve boynuma sarılarak tekrar hıçkırıklarla ağlamaya başladı.
Ben tamamen altüst olmuş bir durumdayken o kendini sakinleştirmeye çalışarak gözyaşlarını gömleğinin koluna sildi ve bana, “Benim oğlum senin hayatını kurtarırken öldü. Kahroluyorum. Aynı zamanda onunla gurur duyuyorum.” dedi.
İkimiz birlikte tekrar ağlamaya başlamışken beni can evimden vuran sözleri söyledi: “Bundan sonra benim oğlum sensin!”
Bir taraftan minnettarlık diğer taraftan şaşkınlığın ulaşabileceği son haliyle yalnızca “olur” diyebildim.
- Sizce bu şartlar altında ölümden kurtulan kişi kendini nasıl hisseder, bu olay hayatını nasıl etkiler?
- Öyküdeki baba oğlunun ölmesini kabullendi. Göksel Babamız’sa biz çaresizken merhametinden dolayı Oğlu’nu bizim için feda etti. Bu gerçek, düşüncemizi nasıl etkiliyor?
ÇARESİZLİĞİMİZ BÜYÜK AMA TANRI′NIN MERHAMETİ DAHA BÜYÜKTÜR
Kutsal Kitap’ın insanlara mesajı baştan sona dek sevgi içerir. Hem Eski Antlaşma’da hem de Yeni Antlaşma’da, Tanrı’nın muhtaç insanlara merhamet gösterdiğini görebilirsiniz. Tanrı′nın insanlara gösterdiği merhametin doruk noktasını İsa Mesih′in çarmıhında görüyoruz. İsa çarmıhta kurban olarak ölmekle günahlarımızın bedelini ödemiş, bizi Tanrı’yla barıştırmıştır.
Grubumuzda Efesliler 2:1-5’i yüksek sesle okuyalım.
• Okuduğumuz bölümde, Pavlus, içinde bulunduğumuz çaresiz durumu hangi sözlerle açıklamaktadır?
Pavlus, Tanrı’nın bize gösterdiği merhametin büyüklüğünü nasıl anlatıyor?
Tanrı’nın merhametinin büyüklüğünü açıklamak için Pavlus bizim ne kadar çaresiz bir durumda olduğumuzu anlatıyor.
• Sizce böyle bir kıyaslama yapmak neden önemlidir? İmanlı olarak hayatımızı nasıl etkiler?
"ARTIK ZAYIF, ′GÜÇLÜYÜM′ DESİN"
- Grubumuzda bulunan herkese birer boş kâğıt ve kalem verelim. Titus 3:3 ayetini okuyalım ve bu ayetteki olumsuz davranışların Rab’be iman etmeden önce bizim yaşamımızda nasıl etkin olduğunu somut örneklerle yazalım.
- Bunlara baktığımızda, Tanrı’nın merhametine ne kadar muhtaç olduğumuzu ve bu merhametin ne kadar büyük olduğunu bir iki dakika düşünelim. Daha sonra bu kâğıtları uygun bir şekilde imha edelim.
- Bu kağıtlarda yazılanların artık mevcut olmaması sizde ne gibi duygular uyandırdı?
- Tanrı’ya hep birlikte merhameti için övgüler sunalım ve “Şükret İçtenlikle” ilahisini birlikte söyleyelim.
TANRISAL MERHAMET: PAHASI YÜKSEK!
Az önce, merhameti bol olan Tanrı’nın bizi günahlarımızdan nasıl kurtardığı hakkında düşündük. Bu merhametin merkezinde Mesih’in çarmıhı yer alır. Şimdi hep birlikte Mesih İsa’nın çarmıha gerilişini anlatan ayetleri okuyalım.
Yuhanna 19. bölümü yüksek sesle okuyalım. Aşağıdaki soruyu grubumuzda cevaplayalım.
Mesih’in çarmıha gerilmesi bize Tanrı’nın merhameti hakkında ne anlatıyor?
UYGULAMA
- Bu hafta içinde, bugün yaptığımız yazma ve imha etme alıştırmasını aklımızda bulundurarak, Tanrımız’ın bize ne kadar merhamet ettiğini hatırlayalım.
- Dualarımızda O’na hamt edelim.
- Çaresizken bu büyük merhametin bahşedildiği kişiler olarak, başkalarına merhamet göstermeye özen gösterelim.
• Bu dersten öğrendiklerinizi kendi cümlelerinizle, kendi çiziminizle, hatta kendi şiirinizle ifade edebilirsiniz.
Resimlerin telif hakkı: Shutterstock (www.shutterstock.com) veya kamu malı.