PAYDAŞLIK (4)
BİR ARAYA GELMEK
Ünitemizi yüksek sesle okuyalım.
Birlikte Tanrı’yı Yüceltelim ilahi kitabındaki 147 no.lu ilahiyi söyleyelim.
Tekrar: El ele verelim,
Rab’be hamtlar edelim!
El ele verelim,
Mesih’i yüceltelim!
Kardeşlerin birlikte
Toplanması ne güzel!
Sevgiyle ve sevinçle
Coşalım biz müzikle!
Aynı ruhta olarak
Birleşelim beraber.
Kalbimizi açarak
Söyleyelim nağmeler.
Gösterelim dünyaya
Sevgisini kuzunun.
İşte, yaşam burada,
Rab İsa’nın yanında!
Şu soruları aramızda konuşalım.
Pazar tapınma toplantısı dahil, kilise olarak kaç defa toplandığımızı sayalım. Bu toplantılarda neler yapıyorsunuz? Neden bir araya geliyoruz?
İbraniler yazarı bizleri şöyle teşvik ediyor:
“Bazılarının alıştığı gibi, bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim.” (İbr.10:25)
NEDEN BİR ARAYA GELİYORUZ?
Aşağıda bu pazar kiliseye gitmek, hafta içinde kardeşlerle birlikte olmak için sebepler sıralanmıştır. Bu sebeplerin doğru olup olmadığını aramızda konuşalım. Bunlardan başka aklımıza gelen sebepleri listeye ekleyip bunlar hakkında da konuşalım.
1) “Şabat Günü′nü kutsal sayarak anımsa” (Çık.20:8) emrinin ilkesine göre, Tanrı’yı o gün yüceltmeliyiz.
2) Müjdeye yaraşır bir yaşam sürmek için Tanrı’nın ailesine bağlı bir iman yaşamımız olmalıdır.
3) Diğer kardeşlerle birlikte tapınmak ve Kutsal Kitap çalışmak, bunları tek başına yapmaktan daha yararlıdır.
4) Kilisemizdeki kardeşler hatalarımız ve günahlarımız hakkında bizi uyarabilirler, böylece Tanrı’nın isteği doğrultusunda kutsallaşmaya bir adım daha atabiliriz.
5) Kardeşlerin benim için dua etmesine ihtiyacım var.
6) Kardeşlerin tanıklıklarından cesaret alabiliriz.
7) Tanrı’nın sevgisini kardeşler aracılığıyla tatmaya ihtiyacımız var.
8) Birlikteliğimiz iman etmeyenler için bir tanıklık olacaktır.
9) Tapınma, dua, ilahiler söylemek, oruç tutmak gibi ibadetimizi birlikte yapmaya ihtiyacımız var.
10) Sıkıntılar yaşadığımız dönemi atlatmak için kilisede olmaya ihtiyacımız var.
11) Birbirimize hizmet etmekle sorumluyuz.
12)
13)
14)
15)
16)
17)
18)
19)
20)
ATEŞTEN UZAKTAKİ KÖZ
Yaz aylarında mangal yapmak bizim kültürümüzde çok sevilir. Mangalı yaktığımızda bütün kömürlerin köz olduğunu görüyoruz. Közlerin birbirlerinin sıcaklıklarından enerji almasıyla ateş büyür, gelişir. Ancak bir tane kömürü mangaldan alıp toprağa, ateşten uzağa koyduğumuzda ne olacaktır? Sönecektir.
Kiliseye gitmemeye karar vermek, genellikle bozuk ilişkilerin en büyük sonuçlarından biridir. Paydaşlığın en büyük göstergesi ise birlikte tapınmak, birlikte hizmet etmek, sevmek ve yaşamaktır. İsa Mesih’in öğrencilerinin Kutsal Ruh’u aldıktan, yani bir kilise olduktan sonra ilk yaptıklarından birini okuyalım: “Bunlar kendilerini elçilerin öğretisine, paydaşlığa, ekmek bölmeye ve duaya adadılar.” (Elç.2:42)
Pavlus kiliseyi “ev halkı” olarak tanımlar (Ef.2:19). Bu ev halkı, gerçeğin direği ve dayanağıdır da aynı zamanda (2Ti.3:15). Bizler Kutsal Ruh’la mühürlendiğimizde Tanrı’ya ve O’nun ailesine ait oluyoruz.
Bir araya geldiğimizde başımız olan Mesih’in bedenini tamamlıyor, O’nu yaşıyoruz. İsa Mesih O’nun öğrencileri olduğumuzun görülebilmesinin yolunu açıklar: “Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır.” (Yu.13:35).
Yuhanna bu gerçekten yola çıkarak İsa Mesih’in bizim için canını vermesini örnek gösterir ve şöyle der: “Bizim de kardeşlerimiz için canımızı vermemiz gerekir” (1Yu.3:16). Beraber olmak bizi büyütür. Canımızı şu an vermemiz belki gerekli değil ama ilişkimizde benliğimizi öldürerek bunu bir anlamda yapmış oluruz.
Yeni Antlaşma’da elliden fazla “birbirinizi” sözü geçmektedir. Tanrı bizim gerçek anlamda bir araya gelmemizi ve birbirimizle paydaşlık içinde olmamızı ister. Bunun yolu da bir kiliseye ait olmak, toplantılara katılmak ve bu kardeşlere hizmet etmektir.
Kiliseye gelmemek için birçok neden bulabiliriz. Ancak bu nedenlerin hiçbiri Tanrı’nın isteğiyle örtüşmez. Kiliseye gelmek, birlikte olmak demek, İsa Mesih’in tanığı olmak, sorumluluk almak, hesap vermek demektir. Kiliseye geldiğimizde sadece seyirci olmamalıyız, kendimizi hizmete adamış olarak kardeşlerle birlikte yürümeliyiz.
Koloseliler 3:1-17 ayetlerinde belirtildiği gibi, toplandığımız zaman her birimizin bir katkısı olmalıdır. Kardeşlerle bir araya gelmemek bir sorun olabilir ama toplantılara gelip sadece katılımcı olarak kalmak da Tanrı’nın bizde “birlik” için tasarladıklarına uymaz.
Yaşadığımız yerde bir topluluk olduğu halde, sadece sanal ortamda kardeşlerle yazışarak birbirimizi sevdiğimizi gösterdiğimizi düşünelim. Böyle bir ilişki gerçek midir?
BEN GELMESEM ‘DAHA İYİ’
Aşağıdaki örnek olayları yüksek sesle okuyalım. Kiliseye gelmemek veya bir arada bulunmamak için öne sürdüğümüz bahaneleri göreceğiz. Bu bahaneler hangi tutumla söylenmiş olabilir? Öne sürdüğümüz bu bahaneler yerine nasıl bir tutumda olmamız doğru olur?
• Şu kilisede hiç doğru biri yok. Gelmediğimde daha iyi hissediyorum. En azından insanları yargılamıyorum.
• Dinlenmek için sadece bir günüm var. Her hafta gelmek zorunda mıyım?
• Bugün dua toplantısına gitmek istiyorum ama ben kiliseye gitmeye layık değilim. O kadar günahlı bir yaşamım var ki!
• Bu akşam Kutsal Kitap çalışmasına gidecektim ama Esat Bey de orada olacak. Geçen gün beni yolda bir bayanla görmüştü. Şimdi soracak nedir, ne değildir diye. Hesap vermek istemiyorum.
• Bu pazar misafirlerim geliyor. O yüzden gidemeyeceğim.
• Kilise çok uzak. Her hafta çok uzun bir yol kat ediyorum. Keşke biraz daha geç olsaydı. Başka kilise bulmak da mesele şimdi. Sabahları uyanmak da zor geliyor...
PAYDAŞLIKTA SORUMLULUK
Koloseliler 3:1-17 ayetlerini yüksek sesle okuyalım.
Aşağıdaki soruları ayetlerin ışığında birlikte cevaplandıralım.
Mesih’teki yeni yaşamımızı nasıl sürdürmemiz gerektiği konusundaki bu uyarıları okurken, bunları birlikte yapmanın anlamıyla ilgili ne düşünüyorsunuz?
Okuduğumuz ayetlerde “birbirinize”, “birinizin ötekine” gibi ifadelerin sık sık geçtiğini fark ediyoruz. Ayetlere göre, birbirimize karşı sorumluluklarımız nelerdir?
Bu sorumlulukları düşününce, imanlılar olarak bir arada bulunmamızın ne gibi önemi var?
UYGULAMA
Kilisemizdeki pazar ve diğer günlerde yapılan toplantılara katılma konusunda kendimizi sınayalım.
Bahanelerimiz varsa bunlara dikkat edelim.
Toplantılara katıldığımızda hangi sorumluluklarımız olduğunu düşünelim.
Kiliseye uzun zamandır gelmeyen kardeşler için bu hafta boyunca dua edelim, mümkünse oruç tutalım. Onları arayıp gelmeleri için teşvik edelim.
İbraniler 10:24’ü nasıl yerine getireceğimizi düşünelim.
• Bu dersten öğrendiklerinizi kendi cümlelerinizle, kendi çiziminizle, hatta kendi şiirinizle ifade edebilirsiniz.
Resimlerin telif hakkı: Shutterstock (www.shutterstock.com) veya kamu malı.