SORUMLULUK ÜZERİNE (4)
HESAP VERMEK
Ünitemizi yüksek sesle okuyalım.
“Tanrı’dan Başka Kimseye Hesap Vermem!”
Hesap vermek kavramının hayatımızın hangi alanlarını kapsadığını düşünelim. Şu soruları aramızda konuşalım.
Hangi konu ve durumlar için bir başkasına hesap veriyoruz?
Bir kişi bize hesap sorduğunda nasıl bir tepki veriyoruz? Grubumuzda konuşalım.
Bir başkasına hesap vermek hayatımızda zorlandığımız en zor konulardan biridir. Benliğin isteklerinin ve gururun hemen ön plana çıktığı bir durumdur. Birçok kere “Tanrı’dan başka kimseye hesap vermem!” gibi söylemleri duymuşuzdur veya söylemişizdir. Bunu söyleyen kişi Tanrı’ya hesap vermenin ciddiyetinin ne kadar farkındadır acaba?
Peki; bir başkasına hesap vermek neden bize bu kadar zor gelir? Birlikte konuşalım.
KRAL DAVUT′UN SORUMSUZLUKLARI VE SONUÇLARI
2.Samuel 11:1-27 ayetlerini grubumuzda yüksek sesle okuyalım. Aşağıdaki soruları hep birlikte yanıtlayalım.
• Kral Davut nasıl sorumsuzca davrandı?
• Bu sorumsuzluklarının sonucunda ne oldu?
• Bu konuda Tanrı’nın düşüncesi neydi?
Şimdi 2. Samuel 12:1-10 ayetlerini yüksek sesle okuyalım ve aşağıdaki soruları yanıtlayalım.
• Rab Kral Davut’un yanına Peygamber Natan’ı gönderiyor. Rab, Natan aracılığıyla Davut’a ne söylüyor?
• Rab Davut’a yaptıklarının hesabını sorduğunda, Davut sizce neler hissetmiştir ve düşünmüştür? Nasıl davranmıştır?
• Tanrı bize bir peygamber aracılığıyla sorumluluklarımız hakkında hesap sorsaydı nasıl bir tepki verirdik ve ne yapardık?
Mezmur 51, Peygamber Natan’ın Rab’bin sözlerini Kral Davut’a ilettikten sonra, Davut’un yazdığı mezmurdur. Bu mezmuru yüksek sesle okuyalım ve aşağıdaki soruları hep birlikte cevaplayalım.
• Peygamber Natan’ın uyarılarından sonra Kral Davut’un nasıl bir yürek tutumu oldu?
• Davut Tanrı’nın önünde nasıl davrandı?
• Tanrı bizi bir kardeşimiz aracılığıyla uyarsaydı nasıl tepki verirdik?
TANRI′NIN YARGI KÜRSÜSÜ
Bundan önceki derslerimizde sorumluluklarımız hakkında çalışmış, hayatımıza bakıp kimlere karşı, nasıl sorumluluklara sahip olduğumuzu düşünüp grubumuzda paylaşmıştık.
Sorumluluk ve hesap verme birbirinden ayrılmaz iki kavramdır. Taşıdığımız sorumluluklarla ilgili ilişkide olduğumuz kişilere hesap vermemiz bizim sorumluluklarımızdan biridir. Genellikle bizler hesap vermeyi sorumluluğumuzun dışında tutmayı tercih eder, hesap veren değil hesap soran kişiler olmayı isteriz. Çünkü hesap vermek her zaman kolay değildir ve dünyasal değerlerin ötesine geçip alçakgönüllülüğü ve dürüstlüğü giyinmeyi gerektirir. ‘Sadece sorumluluklarımızı yerine getirmediğimiz zaman hesap vermemiz gerekir’ gibi yanlış bir düşünceye sahip olabiliriz. Oysaki hesap verme, sorumluluklarımızı yerine getirsek de getirmesek de geçerlidir.
Daha önceki derslerimizde de vurguladığımız gibi, bizim en önemli sorumluluğumuz Tanrı’ya karşı olandır. Hayatımıza ve sahip olduklarımıza baktığımızda O’nuntarafından sağlanmayan tek bir şey bile göremeyiz. Canımız, ailemiz, işimiz,malımız, eğitimimiz, zamanımız, armağanlarımız… Tanrı bize kendi lütfunun zenginliğine göre bol bol veriyor. Ama bir gün Tanrı bu verdiklerini nasıl kullandığımızla ilgili bizden bilgi isteyecek, yani kahyalığımızın hesabını soracaktır.
2.Korintliler 5:10’da Pavlus’un yazdığı gibi, “Çünkü bedende yaşarken gerek iyi gerek kötü, yaptıklarımızın karşılığını almak için hepimiz Mesih′in yargı kürsüsü önüne çıkmak zorundayız.“
Evet, bir gün Mesih’in yargı kürsüsü kurulacaktır. O zaman hepimiz kendi adımızadavranışlarımızın, sözlerimizin, her türlü eylemlerimizin, hatta bizden beklenenleri neden yapmadığımızın tek tek hesabını vereceğiz ve yargıdan geçeceğiz (Mat.12:36-37; Rom.14:12). Elbette ki bu yargı bizim sonsuz yaşama sahip oluşumuzla ve cennete gidişimizle ilgili olmayacaktır. Biz imanlılar, Mesih’in günahlarımıza karşılık çarmıhtaki ölümü ve dirilişine güvenle sonsuza dek bu hakka sahibiz.
“Tanrı′nın görmediği hiçbir yaratık yoktur. Kendisine hesap vereceğimiz Tanrı′nın gözü önünde her şey çıplak ve açıktır.“ (İbr.4:13)
Sorumluluklarımızı yerine getirirken her ne yapıyorsak veya yapmıyorsak, Tanrı’nın gözü önünde olduğumuzu hiçbir zaman unutmayalım. Bu nedenle her türlü sorumluluğumuzuTanrı’ya hizmet ediyormuş gibi yerine getirmeye gayret gösterelim.
HAYATIN İÇİNDEN
Verilen örnekleri okuyalım ve her örnek için aşağıdaki soruları yanıtlayalım:
• Aşağıda verilen örneklerdeki kişilerin sorumlulukları nelerdir ve sorumluluklarını yerine getiriyorlar mı?
• Bu kişiler sorumlulukları ile ilgili hesap verme konusunda nasıl bir tutum içindedirler?
• Bizler sorumluluklarımızla ilgili hesap verirken nasıl bir tutum içinde oluyoruz, düşünelim. Bu tutumumuzun olumlu veya olumsuz sonuçlarını grubumuzda konuşalım.
• Selim kilisede yeni iman etmiş kardeşlerle Kutsal Kitap çalışması yapmaktadır. On bölümden oluşan çalışmayı tamamlamışlardır. Selim önderinin yanına gidip çalışmanın başarılı geçtiğini, kardeşlerin imanda büyümeleri için Rab’bin bu çalışmayı kullandığını ve kardeşlerin çalışmalara devam etmek istediklerini söyler. Selim önderinden başka hangi çalışmalara geçebilecekleri konusunda tavsiye ister.
• Özge arkadaşı Derya ile konuşmaktadır. Biraz morali bozuk ve sinirli görünmektedir. Derya ne olduğunu sorduğunda; Özge: “Annem babam sürekli bana hesap soruyorlar! Yok niye ders çalışmıyorum, neden notlarım bu kadar düşük, neden okulumu ciddiye almıyorum… Bıktım artık!”
Derya: “Ailen haklı Özge. Eğer böyle devam edersen sınıfta kalacaksın. Biraz daha gayret göstermen gerekiyor.”
• Mete akşam eve erken geleceği konusunda eşine söz vermiştir. Birlikte uzun zamandır görmedikleri arkadaşlarına gideceklerdir. Ama Mete eve çok geç gelir. Eşi arkadaşlarını arayıp gelemeyeceklerini söylemek zorunda kalır. Mete eve geldiğinde eşi neden geç kaldığını söyler. Mete, sert bir şekilde, “Sana hesap mı vereceğim!” der. Eşinin de buna karşılık vermesiyle tartışma başlar.
PAVLUS İLE BARNABA′NIN GÖREVİ
Elçilerin İşleri 13. ve 14. bölümleri grubumuzda i okuyalım.
Ayetleri düşünerek şu soruları aramızda konuşalım.
• Okuduğumuz bölümlere göre,Pavlus ile Barnaba Kutsal Ruh ve kilise tarafından görevlendirilerek müjdeyi duyurmak için yola çıktılar.Çıktıkları yolculukta çeşitli durumlarla karşılaşıp birçok sıkıntı yaşadılar (Elç.13:1-3). Pavlus ile Barnaba bu sıkıntılar karşısında nasıl davrandı?
• Pavlus ile Barnaba kendilerine verilen görevi tamamladıktan sonra Antakya’ya geri döndüler. Geri döndüklerinde ne yaptılar? (Elç.14:26-28)
• Pavlus ile Barnaba kendilerine verilen görevi kilisedeki kardeşlerin desteğiyle, dua ve teşvikleriyle yerine getirmişlerdi.Antakya’ya döndükleri zaman Rab’bin önünde kilisedeki kardeşlere kendilerine verilen görevi nasıl yerine getirdikleri ve neler yaşadıkları konusunda hesap verdiler.
• Kendi hizmetlerimizi, sorumluluklarımızı ve görevlerimizi düşündüğümüz zaman nasıl davrandığımızı görüyoruz? Hesap verme konusunda nasıl bir tutum sergiliyoruz?
UYGULAMA
Sorumluluklarımızla ilgili olarak, ilişkide olduğumuz kişilere hesap vermemiz gerekmektedir. Kimi zaman hesap vermek bize zor gelir. Bunun çeşitli nedenleri olabilir.• Şimdi kendi sorumluluklarımızı ve bunlarla ilgili olarak hesap verdiğimiz kişileri düşünelim. Hesap verirken bizi zorlayan bir durum var mı? Bu durumlar nelerdir?
• Bize hesap sorulduğunda kendimizi nasıl hissediyoruz? “Bana güvenmiyor mu acaba” diye mi düşünüyoruz? Yoksa incinmiş veya gururu kırılmış mı hissediyoruz?
• Olumsuz duygular içindeysek bunları Rab’bin önüne getirelim. Unutmayalım, sorumluluklarımızı yerine getirmek ve bunlarla ilgili hesap vermek Tanrı’nın bizden beklediği bir şeydir.
• Sorumluluklarımızı yerine getirirken “Nasıl olsa kimse görmüyor” düşüncesiyle hareket ediyor, sorumluluklarımızı eksik yerine getiriyor muyuz? Eğer cevabımız evetse bunların neler olduğunu düşünelim. Tanrı’nın önünde gizli hiçbir şey yoktur. O’nun yargı kürsüsü kurulduğunda her şeyin hesabını Tanrı’ya vereceğiz.
• Bu dersten öğrendiklerinizi kendi cümlelerinizle, kendi çiziminizle, hatta kendi şiirinizle ifade edebilirsiniz.
Resimlerin telif hakkı: Shutterstock (www.shutterstock.com) veya kamu malı.