KARDEŞLER BULUŞUYOR (Yar. 33. Bölüm)
ESAV’LA BULUŞMA
KARŞILAŞMA
NTV Haber: Kolombiya’da 1985 yılında yaşanan yanardağ felaketi sonucunda 20 bin kişi hayatını kaybetmişti. Bu felaket iki kız kardeşin yollarını tam 30 yıl boyunca ayırdı. Felaketin yaşandığı dönemde 3 ve 9 yaşında olan iki kardeş ilk yardım ekipleri tarafından kurtarıldıktan sonra farklı hastanelerde tedavi altına alındı ve ilerleyen haftalarda başka ailelere evlatlık verildi. Kardeşlerden birinin kayıp kardeşini bulmak için yasal işlem başlatması 30 yıllık ayrılığın sona ermesi için atılan ilk adım oldu.
https://www.ntv.com.tr/yasam/iki-kardes-30-yil-sonra-kavustu,zCaveXx2KkOmO3Vhx0ohfQ
Bu haberi düşünerek şu soruları birlikte cevaplandıralım:
Soru 1: Uzun yıllar sevdiğiniz birinden ayrı kalmak size göre nasıl bir histir? Böyle bir ayrılığın ardından hangi duyguları hissederdik sizce? Biraz konuşalım, sonra diğer soruya geçelim.
Soru 2: Uzun yıllar süren ayrılığı sona erdiren ilk hareket neydi bu hikayede?
ESAV’LA BULUŞMA
Yaratılış 33. bölümünü yüksek sesle okuyalım. Okuduktan sonra aşağıdaki soruyu birlikte cevaplandıralım:
Soru: Esav ile Yakup’un karşılaşmasını sağlayan faktörler nelerdi? Kim, neler yaptı bu buluşmayı mümkün kılmak için? Biraz konuşalım, sonra aşağıdan okumamıza devam edelim.
Yaklaşık yirmi yıldan sonra memleketine dönmek insana belki de hiç anlatamayacağı bir huzur ve sevinç verir. Yirmi yıl önce nasıl bir insan olduğunu hatırlar mı insan?
Annesinin yanında geçirdiği zamanları, kardeşleriyle birlikte olduğu günleri ve diğer her anıyı… Yakup, yirmi yıl önce “kaçmak” zorunda kaldığı memleketine, baba ocağına dönüş yolunda kim bilir neler düşünüyordu?
Yakup, bir çorba karşılığında ilk oğulluk hakkını ve kutsamayı aldığı ağabeyi Esav tarafından dört yüz kişiyle karşılanmak üzereydi! İnsanın böyle bir zamanda kafasında birçok endişe olabilir. Zaten Yakup, Tanrı’ya Esav’ın kendilerine zarar vermemesi için yalvarıyor, hatta bu yüzden kendince önlemler alarak en sevdiği kişileri en arkaya koyuyor ki saldırı olursa en arkadakiler kaçabilsin... Yakup, belki korkudan belki de alçakgönüllülükten ötürü ağabeyi önünde yedi kez yere kapanıyor. Ancak bütün kaygılar boşa çıkıyor ve Esav Yakup’u kucaklıyor, üstelik eski defterleri hiç açmıyor.
Soru: Esav ve Yakup’ta gördüğümüz temel değişiklikler neler? Biraz konuşalım.
Anlaşılıyor ki Yakup da Esav da kendi pozisyonlarını artık kabullenmiş ve razı durumdaydılar. Esav, bütün haklarını yitirse de zengin biri olduğu için Yakup’un ondan aldığı hakları umursamıyordu. Yakup da yirmi yılın yorgunluğu içinde Tanrı’nın onu nasıl Yakup’tan İsrail’e dönüştüren biri olduğunun farkında olduğu için, bu sıfatını bilir durumdaydı.
Soru: Bu karşılaşmanın beklenenin aksine iyi geçmesindeki faktörler sizce nelerdir? Esav’ın ve Yakup’un eski defterleri hiç açmamasını nasıl yorumlayabilirsiniz? Biraz konuşalım.
Geçmişte büyük problemlerinin olduğu bir insanla karşılaşmak hiç kolay değil! Ancak ne Esav eski Esav, ne Yakup eski Yakup! İkisi de ciddi değişimler geçirmiş. Yakup yirmi yıldan sonra Tanrı’yı derinden tanımış ve O’nun iyiliğini ve terbiyesini görmüş biri olarak Esav’ın karşısında. Esav ise ilk oğulluk ve kutsanma hakkını adeta unutmuş ya da bunu önemsemeyen bir adam olarak Yakup’un karşısında! Tanrı, gerçekten Yakup’u vaadi için seçmiş olacak ki bu karşılaşma sorunsuz başlayıp bitiyor.
Tanrı, biz insanlar hatalı kararlar versek de bu hatalı kararlarımızın sonuçlarıyla bizi terbiye etmek ve eğitmek ister. Yakup yirmi yıl boyunca yaptığı yanlışların bedelini gurbette acı ödedi ama Tanrı onu eğitti ve büyüttü. Tanrı vaatlerini bizimle gerçekleştirmeye kararlıysa aradan ne kadar zaman geçerse geçsin her zaman bizimle ilgilenmeye hazırdır. Ancak insanlar olarak biz de Tanrı’yı hayatlarımızda her durumda onurlandırmaya ve Tanrı’yı izlemeye hazır olmalıyız.
Soru: Cezalandırılmak ile Tanrı’nın terbiyesi arasındaki farklar hakkında konuşmuştuk geçen çalışmamızda. Esav ile Yakup’un buluşmasında bu farkların hangi sonuçlarını görüyoruz? Bu konu hakkındaki görüşlerimizi paylaşalım.
Tanrı’nın büyük vaatleri sarsılmazdır. Tanrı, insan ile ilgili bu büyük vaatleri gerçekleştirmek isterken insanın yaptığı hatalara sabırla katlanır, insanı eğitmek ve ona yol göstermek için emek verir. İnsanlar hatalı kararlarına rağmen Tanrı’ya her durumda yönelmeye devam etmeli ve O’na güvenmelidir.
HAYATTAN…
Önceki çalışmalarımızdan birinde bahsetmiştik ‘beşer şaşar’ sözünden. İnsan hata yapabilir, yanlışlar içinde olabilir. Ancak bütün bu hatalara rağmen Tanrı’nın beşer için, yani insan için tasarladıkları hep iyidir. O her durumda O’na güvenmemizi ister. Her şeye rağmen Tanrı’nın terbiyesini almaya, böylece iyiliğini görmeye razı olmamız hayatımızı da değiştirecektir.
Şimdi tüm bu öğrendiklerimizi düşünelim birkaç dakika sessizce. Rab’bin önüne duayla gelelim, bize kendi yüreğimizi göstersin. Biraz sessiz zaman geçirdikten sonra aşağıdaki soruları sırasıyla ve birlikte cevaplandıralım.
Soru 1: Hayatınızda hatalarınızdan dolayı Tanrı’nın terbiyesini deneyimlediniz mi? Bu terbiye aşamasında neler hissettiniz? Biraz konuşalım bu konuda, sonra diğer soruya geçelim.
Soru 2: Tanrı’nın terbiyesi ile iyiliği arasında nasıl bir ilişki olabilir? Siz bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz? Biraz bununla ilgili konuşalım.
UYGULAMA
Kutsal Kitap’ta günah işledikten sonra tövbe eden birçok karakter var. Örneğin Davut’un Bat-Şeva ile beraber olması ve kocasını öldürmesi… Bu olaydan sonra Davut’un hayatında neler oldu? Davut’un başına neler geldi? Hayatı nasıl değişti? Bu olayı Tanrı’nın terbiyesi ile iyiliği arasındaki ilişkiyi de göz önünde bulundurarak düşünün ve bulduğunuz sonuçları önümüzdeki hafta grup içinden en az bir kardeşle paylaşın!
• Bu dersten öğrendiklerinizi kendi cümlelerinizle, kendi çiziminizle, hatta kendi şiirinizle ifade edebilirsiniz.
Resimlerin telif hakkı: Shutterstock (www.shutterstock.com) veya kamu malı.