YARATILIŞ 37-50. BÖLÜMLER
10. ÇALIŞMA: İLK OĞULLUK EFRAYİM ve MANAŞŞE’NİN
YÖNLENDİRMENE İHTİYACIM VAR (YAR. 47:28-48:22)
BANA YOLU GÖSTER
Hayatımızda birçok yol ayrımına gelmişizdir. Geriye dönüp baktığınızda keşke diğer yolu seçseydim dediğiniz zamanlar da olmuştur. Davut’un dileğine kulak verelim:
“Ya RAB, yollarını bana öğret, yönlerini bildir.
Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni;
Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin.
Bütün gün umudum sende.” (Mez. 25:4-5)
Soru 1: Davut Tanrı’dan neden böyle bir istekte bulunmaktadır sizce? Birlikte cevaplandıralım, sonra diğer soruya geçelim.
Soru 2: Yol ayrımlarında doğru yolu bulmak konusunda ne tür sorunlar yaşıyoruz? Birlikte düşüncelerimizi paylaşalım.
BANA YOLLARINI ÖĞRET
Yaratılış 47:28-48:22 ayetlerini yüksek sesle okuyalım. Okuduktan sonra buradaki çalışmamıza devam edelim.
48. bölüm, çalışmamızda sona yaklaştığımız bölümdür. Bu bölümde Tanrı’nın her şeyin ötesini düşündüğüne, yeni yollar çizdiğine tanık olduğumuz bölümdür. Tanrı kendi doğruluğuna ve isteğine göre yeni seçimler yapmaktadır ve bunun gerçekleşmesi için daha önce hilelerle seçimin yapılmasını sağladığını düşünerek kendisi aldanan İsrail’i aracı olarak kullanır. Ancak bu sefer Yakup, yani İsrail, kandırmacayla değil, doğal bir çağrıymış gibi yapar. Yakup Tanrı’nın yollarını artık öğrenmiş, gideceği yönü bilecek kadar Tanrı’ya yaklaşmıştır. Sonuçta Yakup’un isteği Tanrı’nın isteği olur. Yusuf’un soyu bereketlenir. Bereketleme ilk erkek çocuğa verilen bir sorumluluk gibiydi. Erkek çocuk babasının ismini, reisliğini ve babaya verilen vaadi taşırdı. Ancak doğruluk kendine bir yol açar ve o yol Tanrı’nın planının işlediği yoldur. Yakup’un elleri Yusuf’un iki oğlunun başının üzerine yönelir ve ilk oğulluk bereketi Yahuda’ya, Ruben’e veya Şimon’a değil, Efrayim ve Manaşşe’ye verilir. Böylece İsrail’e verilen bereket Efrayim ve Manaşşe’den devam edecektir.
Aslında Yusuf’un iki oğlundan ilk oğulun, Manaşşe’nin bu hakka sahip olduğunu biliyoruz, ancak bizim tasarılarımız ile O’nun tasarıları farklıdır. Yusuf’un yüreğinde Manaşşe’yle ilgili birçok tasarı da vardı herhalde, ancak Rab’bin yüreğe baktığını ve bu tür seçimlerde yanılmadığını hep gördük. Yusuf’un kaygısı babalığına dayalı bir kaygıdır. Tanrı’nın seçimi ise herkesin yararı adına geleceği belirlemesiyle ilgilidir. Rab’bin geleceği, yüreği, görmesi bizim için kazançtır. Bu sayede bizim iyiliğimiz için etkin olan bir Rabbimiz olduğuna güvenebiliyoruz. Ne oluyor ve ne olacaksa Tanrı’nın kontrolü altındadır. İdeal olan yol değil, doğru olan yol Tanrı’nın gözünde kabul görür. Tanrı’ya, ‘Senin isteğin olsun’ diyerek yaklaşmak bize İsrail’in bilgeliğini kazandıracaktır. Bu da Tanrı’yı tanımanın temel adımlarındandır.
Soru 1: Yusuf’un kaygıları ile Yakup’un düşündükleri hangi açıdan farklıdır? Birlikte cevaplandıralım, sonra diğer soruya geçelim.
Soru 2: Tanrı’nın isteğini bilmek bize neler kazandırır? Fikirlerimizi paylaşalım, sonra diğer soruya geçelim.
Soru 3: Tanrı’nın isteği ile kendi isteğimizi seçmek arasında ne gibi zorluklar olabilir? Düşüncelerimizi paylaşalım.
SENİN İSTEĞİN OLSUN
Tanrı’nın hayatımızda ne yapmak istediğini ve neden yapmak istediğini anlarsak daha mutlu ve stressiz bir hayat yaşayacağımız kesin. ‘Önünü görmek’ deyimi bir dileği anlatır. Geleceği göremeyen bizler için kılavuzluk yapan Tanrı bize bu konuda yardımcı olmak ister. Ayrıca Tanrı doğrudur. Bizim hayatımızda da bu doğruluğu görmek ister. Yaptığımız işlerde, seçimlerde O’nun doğruluğu ve O’nun isteği görülmelidir.
Aşağıdaki örneklere bakarak her biri için şu soruyu birlikte cevaplandıralım:
Soru: Tanrı’nın bu durumla ilgili isteğini nasıl ayırt edebiliriz? Bu konuda nereden ve kimlerden yardım alabiliriz? Birlikte fikirlerimizi paylaşalım, sonra diğer örneğe geçelim ve bu soruyu o örnek için de cevaplandıralım.
1. Örnek:
Cengiz uzun zamandır kilisede gönüllü hizmet etmektedir. Önderlerden biri kilisede tam zamanlı çalışmak isteyip istemediğini sorar.
2. Örnek:
Can seminerde yeni tanıştığı imanlı bir kız kardeş ile yazışmaya başlar. Kız ona gerçekten sıcak davranmaktadır.
3. Örnek:
Kilisede kardeşlerden bir tanesi Emel’le ortak bir butik açma fikri olduğunu söyler. Emel’in kredi çekip bu ortaklığa yatırması gerekmektedir.
UYGULAMA
Tanrı hayatımıza, tanrısal doğruluğa ve bizim yararımıza göre yön verir. Bu çalışmamızda bunu yeniden gördük, anladık. Düşüncelerimizin ve isteklerimizin Tanrı’ya her durumda uygun olmasını elbette isteriz. Bu iman hayatımızda öğrendiğimiz bir detay. Tanrı’nın istekleri her zaman bizim isteklerimizden iyi sonuçlara yol açar. Yakup, ilk oğulluk hakkı geleneğine de, Yusuf’un en büyük oğul konusundaki beklentisine de bakmadan bereketlemeyi Tanrı’nın yönlendirişine göre yaptı.
Ne gelenek ne beklentiler Tanrı’nın doğruluğunun ve isteğinin önüne geçmemeli. Bu durumda O’na isteğini sormalıyız, O’na göre ne doğru ise onu yerine getirmeliyiz. Bu daha az yol, daha çok mutluluk, daha çok deneyim demek.
Bütün hafta boyunca önümüzde duran seçimlerle ilgili, Tanrı’nın isteğine ve O’nun doğruluğuna göre ne gibi kararlar almalıyız diye düşünelim.
Aldığımız kararlarda bizi zorlayan durumlar nelerdir, not edelim.
Etrafımızda bu konularda deneyimli kişiler varsa onların Tanrı’nın isteğini görmeye gayret ederken neler yaptığını sorabiliriz.
Öğrendiklerimizi not alalım ve gelecek derste paylaşalım.
• Bu dersten öğrendiklerinizi kendi cümlelerinizle, kendi çiziminizle, hatta kendi şiirinizle ifade edebilirsiniz.
Resimlerin telif hakkı: Shutterstock (www.shutterstock.com) ve kamu malı. Onun dışında:
2.resim: Telif hakkı: kamu malı -- Yakup (İsrail) blesses Efrayim′i and Manaşşe′yi kutsuyor, Yusuf seyrediyor. G. Presbury tarafından yapılmış oyma işi; asıl fikir J. Franklin. (1838)