TANRININ İSTEĞİNİ BİLMEK(4)
TANRININ İSTEĞİ OLDUĞUNU NASIL BİLEBİLİRİM
Çalışmamıza bir ilahiyle başlayalım. Aşağıda “Teslim Oldum” ilahisinin sözleri var. Eğer biliyorsanız birlikte söyleyelim, bilmiyorsanız “Tapınma Önderi” uygulamasından (aşağıdaki linkten) dinleyebilirsiniz:
https://songs.worshipleaderapp.com/?lang=tr#songinfo?song_id=2120
Burdayım dizlerim üstünde
Teslim olurum, teslim olurum
Beni bul kendine yaklaştır
Sana muhtacım, sana muhtacım
Nakarat:
Teslim oldum, teslim oldum
Seni istiyorum, seni istiyorum
Beni doldur, merhamet lütufla
Sana acıktım, sana acıktım
Kollarım açık, sesimi duyarsın
Bana konuş Rab, Bana konuş Rab
//Bir rüzgar gibi, içime üfle
İsteğin olsun, isteğin olsun bende
Fırtına gibi, canımda işle
İsteğin olsun, isteğin olsun bende//
Bu ilahiyi söylediğinizde ne hissediyorsunuz? Biraz konuşalım.
Tanrı’nın isteğinin bizde gerçekleşmesi için O’na teslim olmak ne demektir? Bu ilahiyi söylerken hayatınızda teslim edip O’nun isteğinin gerçekleşmesini beklediğiniz hangi konular var? Grupla bu konuları paylaşmak isterseniz lütfen biraz paylaşalım.
İSHAK İÇİN TANRI’DAN BİR EŞ
Aşağıda Yaratılış 24. bölümden bir parça bulacaksınız. Eğer mümkünse tüm bölümü yüksek sesle okuyalım. Bu bölümde İbrahim’in oğluna eş bulmak için nasıl bir yol izlediğini okuruz. Bir hikaye, bir ayet, bir gerçek, Kutsal Kitap’ta tekrarlanıyorsa gerçekten bu çok önemli bir konu demektir. Bu öykü üç kere başka şekillerde anlatılır. Şimdi bölümü yüksek sesle okuyalım; sonrasında verilen soruları birlikte cevaplandıralım.
“İbrahim kocamış, iyice yaşlanmıştı. RAB onu her yönden kutsamıştı. İbrahim, evindeki en yaşlı ve her şeyden sorumlu uşağına, “Elini uyluğumun altına koy,” dedi, “Yerin göğün Tanrısı RAB’bin adıyla ant içmeni istiyorum. Aralarında yaşadığım Kenanlılar’dan oğluma kız almayacaksın. Oğlum İshak’a kız almak için benim ülkeme, akrabalarımın yanına gideceksin.” Uşak, “Ya kız benimle bu ülkeye gelmek istemezse?” diye sordu, “O zaman oğlunu geldiğin ülkeye götüreyim mi?” İbrahim, “Sakın oğlumu oraya götürme!” dedi, “Beni baba ocağından, doğduğum ülkeden getiren, ‘Bu toprakları senin soyuna vereceğim’ diyerek ant içen Göklerin Tanrısı RAB senin önünden meleğini gönderecek. Böylece oradan oğluma bir kız alabileceksin. Eğer kız seninle gelmek istemezse, içtiğin ant seni bağlamaz. Yalnız, oğlumu oraya götürme.” Bunun üzerine uşak elini efendisi İbrahim’in uyluğunun altına koyarak bu konuda ant içti. Sonra efendisinden on deve alarak en iyi eşyalarla birlikte yola çıktı; Aram-Naharayim’e, Nahor’un yaşadığı kente gitti.
Develerini kentin dışındaki kuyunun yanına çöktürdü. Akşamüzeriydi, kadınların su almak için dışarı çıkacakları zamandı. Uşak, “Ya RAB, efendim İbrahim’in Tanrısı, yalvarırım bugün beni başarılı kıl” diye dua etti, “Efendim İbrahim’e iyilik et. İşte, pınarın başında bekliyorum. Kentin kızları su almaya geliyorlar. Birine, ‘Lütfen testini indir, biraz su içeyim’ diyeceğim. O da, ‘Sen iç, ben de develerine içireyim’ derse, bileceğim ki o kız kulun İshak için seçtiğin kızdır. Böylece efendime iyilik ettiğini anlayacağım.” O duasını bitirmeden, İbrahim’in kardeşi Nahor’la karısı Milka’nın oğlu Betuel’in kızı Rebeka, omuzunda su testisiyle dışarı çıktı. Çok güzel bir genç kızdı. Ona erkek eli değmemişti. Pınara gitti, testisini doldurup geri döndü. Uşak onu karşılamaya koştu, “Lütfen testinden biraz su ver, içeyim” dedi. Rebeka, “İç, efendim” diyerek hemen testisini indirdi, içmesi için ona uzattı. Ona su verdikten sonra, “Develerin için de su çekeyim” dedi, “Kanıncaya kadar içsinler.” Çabucak suyu hayvanların teknesine boşalttı, yine su çekmek için kuyuya koştu. Adamın bütün develeri için su çekti. Adam RAB’bin yolunu açıp açmadığını anlamak için sessizce genç kızı süzüyordu. Develer su içtikten sonra, adam bir beka ağırlığında altın bir burun halkasıyla on şekel ağırlığında iki altın bilezik çıkardı. “Lütfen söyle, kimin kızısın sen?” diye sordu, “Babanın evinde geceyi geçirebileceğimiz bir yer var mı?” Kız, “Milka’yla Nahor’un oğlu Betuel’in kızıyım” diye karşılık verdi, “Bizde saman ve yem bol, geceyi geçirebileceğiniz yer de var.” Adam eğilip RAB’be tapındı. “Efendim İbrahim’in Tanrısı RAB’be övgüler olsun” dedi, “Sevgisini, sadakatini efendimden esirgemedi. Efendimin akrabalarının evine giden yolu bana gösterdi.”
Bu bölümün devamında hikaye iki kere daha anlatılır. “Tanrı’ya böyle demiştim ve dediğim gibi oldu” cümlesiyle özetlenebilir. Bölümün sonunda da Rebeka, İbrahim’in uşağıyla birlikte gider, İshak ile evlenir.
- Tanrı’nın isteği olduğunu uşak nasıl anlayacaktı?
- Rebeka’nın bu evliliğin Tanrı’dan olduğunu nasıl anladığını düşünüyorsunuz?
- Tanrı’nın isteğini bilme konusunda bu Kutsal Kitap öyküsü size ne anlatıyor?
BANA İSTEMİNİ GÖSTER!
Hayatımız boyunca Tanrı’nın isteğini bilmeyi isteyeceğiz. Ancak alacağımız kararlarda, gideceğimiz yolda, yapacağımız her işte ya da bir görüm, bir sesleniş, bir düşüncenin Tanrı’nın isteği olup olmadığını nasıl anlayacağız? Kutsal Kitap’ın ışığında bu konuyu hayatımızda nasıl uygulayabileceğimizi konuşacağız.
İsa Mesih basit ama temel bir gerçekle bizi yüzleştirir: “Siz öncelikle O’nun egemenliğinin ve doğruluğunun ardından gidin, o zaman size bütün bunlar da verilecektir.” (Mat. 6:33). Tanrı’nın egemenliğini ve doğruluğunu aramak öncelikli yürek tutumumuz olmalıdır.
O’nun önünde geçireceğimiz zaman önemlidir. Bir kimse iyi tanıdığı birinin ne istediğini, nelerden hoşlandığını, neyi onaylayıp onaylamadığını iyi bilir. Tanrı’yı tanıdıkça O’nu ne istediğini, bizim hayatımız için olan planını da anlamakta ilerleyeceğiz.
Kutsal Kitap’ı okumak ve çalışmak Tanrı’nın hem nihai isteğini hem de kişisel olarak bizden istediklerini anlamamızı sağlar. Sözü iyi bilmek hayatımızdaki kararları vermekte bize yol gösterici olacaktır, çünkü o zaman Tanrı’nın isteğinin ne olduğunu ayırt edebileceğiz. Sözü sadece okumakla kalmayıp ona itaat etmek de önemlidir. Pavlus Selanik kilisesine Tanrı’nın onlardan isteğinin teolojik olarak kutsal olmak ve pratik olarak da fuhuştan kaçınmak olduğunu belirtir (1Se. 4:3).
En çok bildiğimiz ayetlerden biri olan Romalılar 12:2, bu çağın gidişine uymamamız gerektiğini ve Tanrı’nın isteğinin ne olduğunu ayırt etmek için düşüncemizi yenilenmesiyle değişmemiz gerektiğini belirtir. Kendi düşüncelerimizin ve isteklerimizin ağırlığı Tanrı’nın isteğini bastırdığında ya da Tanrı’nın isteğini kendi isteklerimize uygun hale getirmeye çalıştığımızda bu sözü hatırlamamız gereklidir.
Kiliseyle ya da olgun imanlı kardeşlerle düşüncelerinizi paylaşın. Onların tecrübeleri ve düşünceleri sizin Tanrı’nın isteğini bilmenize yardımcı olacaktır. Bu şekilde hem onların hem de kendi tecrübelerinizle bir sağduyu geliştirebilirsiniz.
Tanrı’nın bazı konularda sizi özgür bıraktığını da unutmayın. Tanrı’nın sözüne uygun olarak davrandığımız sürece özgürüz. Vereceğiniz kararlar Tanrı’nın mutlak isteğine itaat ettiği sürece her konuda Tanrı’nın isteğini bilmemiz için sürekli bir kura atmak, sormak, beklemek gerek olmadığı dönemler olacaktır. Bunda siz kendi özgürlüğünüzü kullanabilirsiniz. Ünlü Kilise babası Agustinus şöyle demiştir: Tanrı’yı sev ve ne istiyorsan onu yap.
İSTEĞİN OLSUN BENDE!
Tanrı’nın isteğinin sizin hayatınızda “bu” olduğunu düşünüyorsunuz. Aşağıda örnek bir durum ele aldık. Bu durumu nasıl bir süzgeçten geçirebileceğimiz konusunda da bazı yolları maddeler halinde yazdık.
Tanrı’nın sizinle konuştuğu konulardan bazıları şunlar olabilir:
Kiminle evleneyim? Tanrı’nın “………”yle evlenmenizi istediğini duyduğunuzu düşünüyorsunuz. Size bu konuda Rab’bin bir şey dediğini duyduğunuzda aşağıda listeye bir göz atın. Sorulara nasıl cevaplar verirdiniz?
- Bu kişi Kutsal Kitap’ın sözlerine uygun mu?
“İmansızlarla aynı boyunduruğa girmeyin. Çünkü doğrulukla fesadın ne ortaklığı, ışıkla karanlığın ne paydaşlığı olabilir?” (2Ko.6:14)
- Bu kişiye karşı güçlü hisler besliyor musunuz? Tanrı’nın isteği mi, yoksa kendi güçlü hisleriniz mi? Bunu ayırt edebilmek için dua ettiniz mi?
- Bu kişiye de Rab konuştu mu?
- Kilisenin önderleri ya da imanda olgun bir kardeş ile bu konuyu konuştunuz mu?
- Tanrı bu evlilik aracılığıyla sizin ve o kişinin hayatında yücelecek mi?
UYGULAMA
Tanrı’nın sizinle çeşitli yollarla konuşmuş, isteğini belirtmiş olduğunu düşünebilirsiniz. Öncelikle bu konuları yukarıda verilen listeye benzer bir şekilde soruları kendimize soralım.
Size verilen söz,
- Tanrı’nın sözü ile uyumlu mu?
- Bu sözün yüreğinizden mi, yoksa gerçekten Tanrı’dan mı kaynaklandığı konusunda kesin bir yargınız var mı?
- Kilisenin önderleri ya da olgun kardeşlerle paylaştınız mı? Paylaştığınızda onların düşüncelerini dinlediniz mi?
- Bu söz ile hayatınızda Rab yücelecek mi?
Bu konuda dua ve oruçla Rab’bin önüne gelelim.
Mümkünse bir başka kardeşten sizinle dua edip oruç tutmasını isteyin.
• Bu dersten öğrendiklerinizi kendi cümlelerinizle, kendi çiziminizle, hatta kendi şiirinizle ifade edebilirsiniz.
Resimlerin telif hakkı: Shutterstock (www.shutterstock.com) veya kamu malı.