MERYEM DE BEDENİN BİR ÜYESİ
DÜŞEN TOHUM
Biricik ağacım ne güzeldi… Herkes bakmaya doyamazdı… Meyvesi lezzeti eşsiz, şifası boldu… Toprağına bakıyorum, boş. Boşluk…
Ama bir dakika! Toprak bir yerinden kabarmış mı sanki? Bakayım…
İşte bir fidan, içeride boy veriyor!
Soru: Bitkinin büyüdüğünü gördüğünüzde neler hissediyorsunuz? İlk yapacağınız şeyler neler olurdu? Biraz konuşalım.
BEN DEĞİL O !
Burada küçük bir alıştırma yapalım; Hazırlık olarak birkaç peçete parçası, kalemler ve bir kâse su olması gereklidir.
Herkes yaptığı hizmeti, işi, sahip olduklarını birer peçete parçasına yazsın.
Bu yazdıklarınızın altına kendi isminizi yazın. Tüm bunları siz yaptınız.
Soru: Bu yazdıklarınıza tekrar bakın. Bu yaptıklarınız, hizmetiniz ve sahip olduklarınıza dışardan bakınca kimi görüyorlar?
Bunu düşünerek her bir yazdığınızı Rab’be teslim edin. Ve bu peçetede yazılanlarda sizi değil Rab’bi görebilsinler diye dua edin.
Şimdi hepiniz bu yazdığınız peçete parçalarını derin bir su kabı içine tek tek atın. Peçetelerin ve yazdıklarınızın suda eridiğini göreceksiniz.
Hizmetiniz, yaptıklarınız, sahip olduklarınızda daha çok Rab görünsün diye neler yapabileceğimizi aramızda konuşalım.
TOPLULUĞUN BİR PARÇASI OLAN MERYEM
İbrahim’in karısı Sara, Samuel’in annesi Hanna, Yahya’nın annesi Elizabet… Tanrı hepsiyle imkânsız denen vaatlerini gerçekleştirdi. İsa’nın hizmeti döneminde İsa’yı yakından tanıyan havari Yuhanna’nın dediği gibi, “Söz, insan olup aramızda yaşadı. O’nun yüceliğini –Baba’dan gelen lütuf ve gerçekle dolu biricik Oğul’un yüceliğini- gördük.” (Yu. 1:14). Lütuf ve gerçekle dolu yücelik, Meryem’de beden buldu. Luka 1:37’de dendiği gibi, ‘Tanrı’nın yapamayacağı hiçbir şey yoktur.’ Bu çalışmamıza gelene dek Meryem’in gözünden İsa Mesih’le ilgili olanları görmeye, Meryem’i biraz daha tanımaya çalıştık. İsa hizmetini tamamladı, çarmıha yürüyerek söylediklerini yerine getirdi; kendisi çarmıhtayken annesini Yuhanna’ya teslim etti, söylediği gibi öldü, vaat ettiği gibi dirildi, yüzlerce kişiye göründü ve göğe alındı.
İsa Mesih’in dirilişinden sonra öğrencilere ve birçok kişiye görüldüğü Kutsal Kitap’ta belirtilir, ancak annesi Meryem’e göründüğüyle ilgili ayrıca bilgi verilmez. Elçilerin İşleri 1:14’te de, Meryem’in İsa’nın ölümünün ardından diğer öğrencilerle, yine bedenin bir parçası olarak birlikte sürekli dua ettiğini görüyoruzMeryem, yaşananların sonunda, İsa Mesih’in Göklerdeki Babasının sözünü dinleyenlerden biri olarak, ruhsal ailenin, ruhsal bedenin bir parçası olarak yaşamını sürdüren biri oldu.
Tüm bunların ardından başka büyük bir olayın odak noktası olarak Meryem’den söz edilmedi. Hep Rab’be sadık ve bağımlı kaldı, O’na göre hareket etti. Rab nereye git dediyse oraya gitti, sadece Rab’bin söylediklerini yerine getirdi, sonuna dek her durumda İsa’ya destek oldu, İsa’nın ölümünden sonra öğrencilerle onlardan biri olarak dua etti, belirli bölgede yaşadı… Tantanalı bir yaşam sürmedi ama yeryüzünde bugüne dek İsa’yı duyan herkes Meryem’in adını da duydu. İsa Meryem’den doğmasaydı Meryem’in adını hiç duymayacak, onun hakkında hiçbir şey bilmeyecektik.
Soru: Meryem’in İsa Mesih’in hayatını düşündüğümüzde; -vaatleri aldığında, İsa’ya karşı gelenler olduğunda ya da İsa’yı tutuklayıp götürdüklerinde- nasıl bir tavır sergilediğini görüyoruz? Bu Meryem’in karakteri hakkında nasıl bir bilgi ve teşvik veriyor bize?
Meryem, oğlunun bilgeliyle hayranlık duyan, yüceliğine saygı duyan, acılarına ve ölümüne tanık olan bir anne olarak İsa Mesih’i tanıdı. Bir insan olarak Rab’le yaşadı, Rab için acı çekti. Bir kadın olarak Havva’nın ayartıldığı bilgelik arzusuyla İsa’dan kendisi için bir şeyler koparmaya çalışmadı. Meryem toprak kaplara sahip olduğunun bilincinde, Tanrı’nın var olduğu beden oldu. Bizler de şimdi Kutsal Ruh’un içimizdeki varlığıyla Tanrı’nın tapınağıyız. Meryem bizim öncümüz, ilkimiz olmuştur.
Kutsal Kitap’ta adı geçmeyen ama hayatları boyu Rab’be güvenerek yaşamlarını sürdürmeye gayret etmiş ve sadık kalmış belki de yüz binlerce kadın var. İmanlı kadınlar olarak bizim de adımız belki bir iki nesil sonra anılmayabilir, emeklerimiz, Rab’be adanmışlık uğruna yaşadıklarımız kayıtlara geçmeyebilir. Belki varsa da bu kayıtlar yok edilebilir. Rab uğruna sürdürdüğümüz yaşam ve hizmetlerimiz biz hayattayken veya ileride belki de hiç anılmayacak veya bilinmeyecek.
Soru: Tüm bunları düşünmek size neler hissettiriyor? Meryem’in ilk andan itibaren sergilediği yürek tutumunu, karakterini düşünerek bunun yanıtını birlikte arayalım. Düşüncelerimizi paylaşalım.
O’NUNLA DİRİLDİK
İlk çalışmamızdan itibaren Meryem’in neler yaşadığını bir bir yakından inceledik, olanları onun gözünden anlamak için yaşadıklarıyla ilgili detayları gözümüzde canlandırarak onlarla ilgili fikir yürüttük, kendimizle ilgili neler öğrenebileceğimizi anlamaya çalıştık. Meryem’in karakterini, yürek tutumunu, Rab’be bakış açısını, yaşadıklarını nasıl yorumladığını ve bunlara göre nasıl bir yaşam sürdüğünü beraberce gördük.
Şimdi tüm bunları düşünerek, özellikle Meryem’in hayatının İsa Mesih’in dirilip göğe alınışından sonraki kısmında Tanrı’nın topluluğunun bir üyesi olarak yaşayışını düşünerek, aşağıdaki örnek olaylara bakalım ve her bir örnek için şu soruları birlikte cevaplandıralım:
Soru 1: Bu kadın, başına bu olay gelene dek yaşamının nasıl olacağını düşünmüştü sizce? Biraz konuşalım, sonra diğer soruya geçelim.
Soru 2: Gidişatın yönünü değiştiren olay, kimliğini nasıl bir değişime yönlendirdi? Düşüncelerimizi paylaşalım, sonra diğer soruya geçelim.
Soru 3: Meryem’in tutumunu düşündüğümüzde, bu kadın Rab’deki hayatını bundan sonra nasıl sürdürebilir, neler yapabilir? Düşüncelerimizi paylaşalım.
Kilisede uzun süredir bir hizmette görev alan Sevgi, bir süredir hizmetinde tıkanma yaşıyor, içten içe ağır yüke dönüşüyordur ama bunu kimseyle paylaşamaz. Ayrıca yüreğinde şimdiki hizmetine nazaran daha küçük ölçekte görünen Rab’bin başka bir çağrısı olduğunu anlamaya başlamıştır. Herkes onu o hizmetiyle tanıdığı için ve hız kesmeyen işlerle kendisi gibi ilgilenecek başka kimse olmadığı için, hizmeti bırakmaya cesaret edemiyordur.
Burcu İsa’yı yeni yeni tanıyan bir imanlıdır ama Kutsal Yazılarla ilgili anlayışı gün geçtikçe hızla derinleşmeye başlamıştır. Karakterindeki bazı olumlu değişimlere, aldığı şifalara kendisi bile şaşırıyordur. Fakat zamanla toplulukla ilgili başka bir şey fark eder. Ne zaman bir toplantı veya buluşmada yeni kardeşlerle tanışsa, kendisine hep imanlılar arasında herkesin bildiği tanıdığı isimleri sorduklarını fark eder. “Zehra’yı tanıyor musun”, “Fatoş beni bilir”, “Kimi tanıyorsun peki?” sorularının sıkça sorulmasından ötürü toplulukta isim yapmanın önemini sezer ve kendisini nasıl tanıtabileceğini düşünmeye başlar.
Tülay oğlunu genç yaşında bir trafik kazasında kaybeder. Organ bağışı sayesinde birkaç kişinin hayatının kurtulduğunu öğrenir. Şükürle, ‘Bir evlat kaybettim, bin evlat kazandım’ diyerek bir nebze de olsa teselli bulmuştur.
UYGULAMA
Şu an yaşamımızda iyi veya kötü ne oluyorsa Rab bizi yakından tanıyor, bizi anlıyor. Bu sözler boşuna değildir. Rabbimiz İsa Mesih bizi annesi gibi sever, gözetir, bize sarılır, O’ndan istediğimiz küçük isteklerimizi bile yerine getirir (suyu şaraba çevirmek)… Tanrı’nın lütfunun eriştiği kadındır Meryem ama o da bizim yaşadığımız dünyada yaşamış, emek vermiş, sevinç duymuş, acı çekmiş, dinlenmiştir.
Bizler de Meryem gibi, ‘Bana dediğin gibi olsun’ diyebiliriz, hangi durumda olursak olalım daha ne olacağını bilmeden, görmeden, en başından Rab’bi yüceltebiliriz, çünkü Rabbimiz buna layıktır ve bu teslimiyette diriliş var, yaşam var!
Meryem’in duasını yüksek sesle okuyalım. Bu hafta onu bir kağıda yazarak görebileceğimiz bir yere asalım, kitabımızın arasına koyalım. Sık sık bakıp bu duayı biz de edip derin düşünelim.
“Canım Rab’bi yüceltir;
Ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.
Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi.
İşte, bundan böyle bütün kuşaklar beni mutlu sayacak.
Çünkü Güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı.
O’nun adı kutsaldır.
Kuşaklar boyunca kendisinden korkanlara merhamet eder.
Bileğiyle büyük işler yaptı;
Gururluları yüreklerindeki kuruntularla darmadağın etti.
Hükümdarları tahtlarından indirdi,
Sıradan insanları yükseltti.
Aç olanları iyiliklerle doyurdu,
Zenginleri ise elleri boş çevirdi.
Atalarımıza söz verdiği gibi,
İbrahim’e ve onun soyuna sonsuza dek
Merhamet etmeyi unutmayarak
Kulu İsrail’in yardımına yetişti.”
• Bu dersten öğrendiklerinizi kendi cümlelerinizle, kendi çiziminizle, hatta kendi şiirinizle ifade edebilirsiniz.
Resimlerin telif hakkı: Shutterstock (www.shutterstock.com) veya kamu malı.